Yükseköğretimin yeniden yapılanması gerektiği sıklıkla ifade edilmiştir. Bu tartışmalarda dünyadaki çağdaş uygulamalar örnek gösterilmektedir. Özellikle Bologna sürecinin Türkiye'deki yükseköğretim sorunlarının bir kısmını çözebileceği iddia edilmektedir. Oysa Avrupa'daki üniversitelerin idealleştirilmesi, Avrupa üniversitelerinin yaşadığı güncel dönüşümü ve sorunları görmeyi engelliyor. Avrupa yükseköğretimi Amerika'yı izlemektedir. Paradoksal bir şekilde, Amerikan yükseköğretimi daha fazla farklılaşmakta iken Avrupa yükseköğretimi artık daha fazla standartlaşmakta ve bürokratikleşmektedir. 

Aklın ve bilimin mekânı olması gereken üniversite denen kurum, Weber'in “kırtasiyecilik” diye adlandırdığı bürokratik bir yapıya bürünmüş görünüyor. Bu tür kırtasiyecilikler maalesef birçok üniversitede mevcut.

Ankara, Cumhuriyet'in kurucu zihniyetinin sıkışmışlığının sembol şehri olarak kuruldu. Küçülmeyi kurtuluş olarak gören, geçmişini inkara mecbur bırakılmış bir zihniyetti bu.

Bürokrasinin, ‘siyasete atlama taşı' olarak görülmemesi gerektiği eleştirisini getiren Burhanettin Duran, işadamlarının ve bürokratların siyasete verdikleri önemin değerli olduğunun altını çizdi.