Yeşil büyümeye geçişin Türkiye için de öncelikli hamlelerin başında gelmesi gerektiğine şüphe yok.

Ülkenin ekonomik gelişiminin şoklardan etkilenmesi, elbette ihracata bağımlılıkla büyük ölçüde alakalı. Ancak bu, yüksek bağımlı ülkelerin daha çok etkileneceği anlamına gelmiyor.

Yeryüzünün doğal kaynak zengini diyarlarında, asırlardır sömürgecilikten savaşlara varan bin bir zulüm yaşanıyor. Afrika'dan Ortadoğu'ya, Latin Amerika'dan Uzak Doğu'ya uzanan bu toprakların pek çoğunda, insanlar zenginlik içinde yoksulluk çekmiş, çekiyor, çekecek.

Dış faktörler olumsuzluklarını yansıtırken, içeride de had safhaya erişen siyasi istikrar ve güvenlik endişeleriyle risk merdivenlerini birer ikişer çıkıyoruz.

Türkiye'nin bölgesinde başta enerji olmak üzere birçok alanda merkez ülke hedefine karşılık, ülkeyi bu gündemden uzaklaştırmak için eylemlerin arttığını görüyoruz.

Keyfi bir türlü tam yerine gelemeyen dünya ekonomisi, 2015 yılının ilk çeyreğinden de umduğunu bulamadı.

Türkiye'de ise ne yazık ki tam manasıyla tartışamadığımız ve yalnızca siyaset açısından konuştuğumuz başkanlık sisteminin ekonomide ne gibi bir değişim yaşatacağı konusu, siyasi tartışmaların gölgesinde kalıyor.

Erdoğan: “Bu ülkeyi milli şef uygulamalarına ve koalisyon günlerine layık görenler Başkanlık Sistemi'ne karşı çıkarlar.”

Seçim beyannamelerinde “kapsayıcı büyüme”ye verilen önem ne anlam ifade ediyor? Türkiye, 2002'den bu yana “kapsayıcı büyüme”de nasıl bir mesafe kat etti? Ekonomik büyümenin daha kapsayıcı olması için neler yapılmalıdır?

FDI güvenini ölçen endeks çalışması, sıralamaya giren Türkiye'nin G20 Başkanlığına dikkat çekerken, büyüme ajandamızdaki önceliklerin de altını çiziyor.

Obama'nın yeni Küba politikasını nasıl okumak gerekir? Bu karar Latin Amerika'ya yönelik yeni bir politikanın başlangıcı mı yoksa bir geç kalmışlığın işareti mi?

Modelleme tartışırken yapmamız gereken, başkanlık sisteminde, etkin yönetim ve gelişmiş bir demokratik sistem için 'denetim ve denge' mekanizmasının nasıl daha iyi dizayn edilmesi gerektiğidir.

İlk çeyrekte AB'ye ihracatımız yıllık bazda dolar olarak % 12,3 düştü ancak bu dönemde euro da, dolar karşısında % 18'e yakın değer kaybetti. O halde aynı ihracata euro cinsinden bakalım dediğimizde, %6,5 oranında bir artışa şahit oluyoruz. İşte bu da, AB'de pazar payımızı arttırdığımıza işaret ediyor. Bununla birlikte, dünya ticaretinden neredeyse hiç bir ülkenin arzu ettiği desteği alamadığı bir dönemden geçiyoruz.

Bir mutabakata varıldı fakat yol hala çetin. ABD'de Cumhuriyetçiler açık muhalefetlerini ortaya koydular, hatta Ruhani'ye mektup yazıp "biz yönetime geçince anlaşmayı iptal ederiz" bile dediler.

Demografik faktörler, bir ülkenin ekonomik dinamiklerini şekillendiren unsurların başında geliyor. Özellikle geleceğe dair projeksiyonlar yaparken, ülke nüfusunun yapısının ne yöne evirileceği önem taşıyor.