Avrupalılar çok ciddiymiş gibi görünmelerine rağmen bu terörün ciddiyetinin farkına varabilmiş değiller. Terörü Suriye'ye veya Libya'ya ait bir durum olarak görüyorlar.

Terör sınır aşan bir olgu; bu da terörle mücadeleyi gerçekten isteyen uluslararası aktörlerin bir masada oturmasını ve empati kurmasını zorunlu kılıyor. Yoksa terör daha çok can yakacak.

Temmuz 2015'te sınır dışı edilen teröristin Avrupa'da serbest bırakılması sıradan bir istihbarat hatası değil. Daha önce İsveç'in şimdi Belçika ve Hollanda'nın paylaştığı bir politikasızlık sorunu.

Bir habasetle karşı karşıyayız. Sistematik kötülükle yani. Şeytani bir stratejiyle atılan adımlarla. O yüzden, "çifte standart", "ikiyüzlülük" gibi laflarla olan biteni estetize imkânımız yok.

Teröre karşı kolektif tepki verilmesi gerektiğini vurgulayan Muhittin Ataman, Avrupalı devletlerin kendilerini ve diğerlerini iki ayrı kategori olarak nitelendirdiğine dikkat çekerek “DAEŞ sadece Suriye’nin sorunu değil, diğer bütün dünya ülkelerinin doğal bir sorunudur.” dedi.

PKK Belçika’nın ortasında çadır açıp propaganda yapabiliyor. Londra’da yürüyüş yapıp ‘katil devlet’ sloganı atabiliyor. ABD kelime oyunlarıyla PKK’ya Suriye’de askeri destek verebiliyor.

Avrupalı siyasetçiler her ne kadar Müslümanlarla değil cihatçı ve teröristlerle savaştıklarını söyleseler de, bu söylem ne yerel ne de küresel kamuoyunda yeterince etkili olamadı.