28 Şubat, kendine özgü nitelikleri ile Türk siyasi tarihine "postmodern bir darbe" olarak geçti. Böyle bir adlandırmaya sebep olan ve diğer askeri müdahalelerden ayrılan yönü, askerin doğrudan bir müdahale yerine vesayet araçları üzerinden demokratik siyaseti dizayn etme çabasıydı. Bu dönemde vesayet araçlarından öne çıkanı yargıydı ve hukukun araçsallaştırılması bu müdahalede kritik bir rol oynamıştı.

Ne tür siyasi manevralar yapacağını bildiklerini zannediyorlar. Halbuki birlikte çalıştıkları dönemde dahi Erdoğan'ın siyasi aklını ve vizyonunu anlamamışlar ya da paylaşmamışlar. Uluslararası sistemin yapısından dış politika tercihlerine, iktidar-muhalefet ilişkisinden siyasi liderliğin doğasına kadar birçok alanda farklı zihinlere sahipmişler.