Amerikancı olduğumuzdan veya Amerika’yı çok önemsediğimizden değil fakat Türkiye’nin güçlenme ve millîleşme iradesini desteklediğimizden dolayı Amerikan seçimleri ile bu kadar yakından ilgilendik.

Geçtiğimiz eylül ayının sonunda "Amerika İçin Endişeliyim" diye yazmıştım. Tabloya bakınca endişelerim daha da artmış durumda.

Amerikan halkı başkanın spesifik politikalara hakim bir teknokrat olmasının ötesinde liderlik vasıfları taşımasını bekliyor.

Bu başkanlık seçim kampanyasının en önemli özelliği hiçbir dış politika meselesinde adayların uzun ve kapsamlı bir diyalog veya tartışma içine girmemesiydi.

Devlet otoritesi çökmüş ve meşruiyetini kaybetmiş ülkeler için “failed states” kavramı kullanılıyor. Bu kavram, onu bulanların çıkarları doğrultusunda başka ülkelere müdahalesini de meşrulaştıran bir araca dönüşüyor çoğu zaman.

Analizde başkan adaylarının dış politika, göçmenlik, ulusal güvenlik, ekonomi, ateşli silahların kontrolü ve sağlık güvencesi gibi belli başlı tartışma konularına nasıl yaklaştığı ele alınıyor.

Bu analizde, Kasım ayında yapılacak olan başkanlık seçimlerinde başkan ve başkan yardımcısı adaylarının profilleri ele alınıyor.

Türkiye ve ABD arasındaki Suçluların Geri Verilmesi Anlaşması neleri öngörüyor? Türkiye’nin Fetullah Gülen’i iade istemi hangi gerekçelere dayanıyor? Anlaşmanın öngördüğü hükümler karşısında siyasi suç savunması ne kadar gerçekçi?

DEAŞ diye bir canavar yaratıp, sonra o canavar üzerinden bölgemizi şekillendirmek isteyenlere dur demek zorundayız.

Bürokrasiye sızmak iktidar elde etmek için yeterli. Nasılsa orada güç biriktirince seçilmiş siyasal elitlerin üzerinde baskı kurmak mümkün.

Erdoğan'ın Batı hâkimiyetindeki uluslararası sistemi eleştirmesi Batı başkentlerinde rahatsızlık yaratıyor. Batı medyası da Erdoğan'ı fazla "rahatsız edici" bularak "ötekileştirmeye" devam ediyor.

Amerikalıların dünyanın geri kalanının kendisi hakkında ne düşündüğünü umursamaması sadece sahip olduğu imkân ve avantajlarla ilgili değil. Bunun bir nedeni de ABD'nin mitleri!

Türk ordusu ve ÖSO bileşenlerinin bundan sonra kat edeceği mesafe ve ortaya koyacağı performans, ABD’nin hem Suriye muhalefeti hem de PKK ile ilişkilerinin seyrini belirleyecek.

Obama kendisiyle yapılan bir mülakatta isim vererek Cumhurbaşkanı Erdoğan'a kızgın olduğunu, o büyük ordusunu DAİŞ'le mücadele için kullanmadığını ifade etmişti.

15 Temmuz darbe girişiminin üzerinden bir aydan fazla bir süre geçti. Konu, Amerika’da da hala gündemde. SETA’nın düzenlediği panelin konusu da 15 Temmuz’daki darbe girişimiydi.

Obama yönetimi içerisinde etkin olan “Türkiye karşıtı” çevreler Amerika’nın Türkiye politikasını belirlemeye ve aynı “düşmanca” çizgide tutmaya devam mı edecekler?

Talha Köse: “Amerika açısından İran ve Hizbullah’ın kontrol ettiği bir Suriye’dense, Rusya’nın kontrol ettiği bir Suriye çok daha kabul edilebilir bir durum çünkü İsrail’in güvenliğini daha az tehdit edebilecek bir yapılanma bu.”