SEÇİM sürecinde kalan günlere baktığımızda seçim meydanlarında polemiklerin artma eğilimde olduğunu görüyoruz. Polemikler bazı siyaset yorumcuları ve gözlemcileri tarafından hoş görülmez.

Seçim kampanyalarının gündemi polemiklere odaklandı. Halbuki son birkaç güne kadar beyannamelerdeki vaatler, ekonominin durumu ve yeni sisteme geçiş konuşuluyordu.

Gül'ün 'geniş mutabakat' oluşmadığı gerekçesiyle 24 Haziran'da aday olmayacağını açıklamasıyla çatı aday arayışı sona erdi. Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın karşısına çıkmasa da Gül'ün bu niyeti taşıdığını açıkça belirtmesi AK Parti hareketinden ne kadar uzaklaştığını gösterdi.

CHP ve Saadet liderlerinin tüm çabalarına rağmen Abdullah Gül'ün çatı aday olma ihtimali kayboluyor.

Öncelikle, Erdoğan'ın ve Bahçeli'nin siyasi ataklarının zamanlamasının erken olmadığı ..

İki parti bütün risklerine rağmen makul siyaset zeminini inşa ediyor.

AK Parti'nin önünde birbirinin içine geçmiş farklı değişim ve reform ajandaları duruyor.

Muhalefetin 2019 seçimleri için çatı aday bulması 2014'e kıyasla çok daha zor. Çatı aday fikrinin "başarısı" yüzde 38'de kaldı ve ilk turda kaybetti.

Kazanılan bir referandumdan yola çıkarak AK Parti'nin iktidar yorgunu olduğu öne sürülebilir mi?

Türkiye ekonomisi, artık mevcut sistemle ulaşabileceği son noktaya gelmiş bulunmaktadır. Bu sistemle yeni bir başarı hikayesi yazmanın ne kadar zor olduğu açık.

CHP'nin yeni korku siyaseti AK Parti seçmenini hayır tercihine doğru çekebilir. Son düzlükte referandumun sonucunu İslami-muhafazakâr oylar belirleyecek.

SETA Genel Koordinatörü Burhanettin Duran MHP'nin başkanlık sistemindeki tutumu üzerine değerlendirmelerde bulundu.

Kolombiya referandumunun başarısız olmasının en önemli nedeni, çatışmalarda yer alan militanların ve liderlerinin affedilecek ve meşru siyasi aktörler olarak kabul edilecek olmalarıdır.

Tam da Gezi olaylarının başladığı mayısta Paris'te işçi sendikaları Fransız Cumhurbaşkanı Hollande'ın "idari tasarrufuna" karşı meydanlardalar. Ve Batı medyası da siyasetçiler de polis şiddetinden "endişeli" değil.

Tam da Gezi olaylarının başladığı mayısta Paris'te işçi sendikaları Fransız Cumhurbaşkanı Hollande'ın "idari tasarrufuna" karşı meydanlardalar. Ve Batı medyası da siyasetçiler de polis şiddetinden "endişeli" değil.

Dokunulmazlıkların kaldırılması PKK'nın Temmuz 2015'te başlattığı "devrimci halk ayaklanması" ve sonrasında oluşan süreç içerisinde değerlendirilmelidir.

İlginçtir, muhalif argüman sahipleri birkaç gün öncesine kadar Davutoğlu'nu "Erdoğan'ın otoriterliğini" meşrulaştıran bir konumda görüyorlardı. Şimdi ise "son demokrasi kırıntılarının da kaybı" olarak nitelediler.