Eğer bir parti yüz yüze seçim çalışması da yapma kararı alırsa, mahalle düzeyinde sistemi kurması, neler söyleyeceğinin söylemini belirlemesi, teşkilatına da eğitim verip, takibini yapması gerekir.

İki ülkenin Birinci Dünya Savaşı öncesinde kurdukları “tarihi dostluk” (historische freundschaft) ve “silah kardeşliği”ni (Waffenbrüderschaft) tekrar inşa etmeleri zor belki, ancak Schröder hükümeti zamanındakine benzer bir “güven” ilişkisine dönmeleri o kadar zor olmasa gerek.

7 Haziran öncesinde sıklıkla duyduğumuz makro düzeyi değil de mikro düzeyi hedef alan ekonomik ve sosyal vaatleri, 1 Kasım öncesinde de fazlasıyla duyacağız. Yalnız mikro politikaları seçim kampanyasında kullanacak olanların, makro ekonomide ne yapacaklarını da anlatması gerekiyor.

Kişisel ve kurumsal çıkarlar gazeteciliğin ve gazetecilik etiğinin önüne geçmiş durumda. Burada ilginç olan Hürriyet gibi ticari kitle gazetesinin marjinal gazeteler gibi belirli ideolojik angajmana ve kültürel sermayeye sahip ‘misyon' gazetesine dönüştürülmesidir.

Yusuf Özkır: “Medya eliyle ölümün de öldürüldüğü ve sıradanlaştırıldığı bir devir uzun süre önce başlamıştı. Artık göstergelerin tek ölçütünün retweet, fav ve like olduğu bir alemde yaşıyoruz. Aylan Kürdi'nin cesedi bu açıdan sadece ‘tamamlayıcı bir kare' olarak karşılandı bu alemde ve o şekilde kullanıldı.”

Partilerin 1 Kasım seçiminde seçmenlerin karşısına hangi vaatlerle çıkacağı çok önemli. Çünkü, seçmenin ekonomik ve sosyal kazanımlar açısından siyasi partilerden yüksek beklentilerinin olduğu bir dönemdeyiz.

AK Parti eski oy oranlarına ulaşmak veya en azından söylediklerinin dikkate alınmasını istiyorsa bölgedekilerle iletişim konusunda biraz daha hassas davranmak zorunda.

Nebi Miş ve Yusuf Özkır terör örgütü PKK'nın artan saldırılarının arka planını, terörün iç ve dış dinamiklerini, şiddet-siyaset ilişkisini ve sosyal medya üzerinden yapılan manipülasyonları değerlendirdi.

1 Kasım seçimlerine gidiyorsak da 7 Haziran seçimlerinden temel bir ders almayı unutmayalım. Türkiye'nin kaderinde artık bütün siyasi aktörlerin sorumluluğu büyüdü.

Şu anda yeni bir oyun daha devreye sokulmuş durumda. Planlanan, MHP etrafında örgütlenen radikal Türk milliyetçilerini sokağa sürmek ve onları örgütlü radikal Kürt milliyetçileri ile karşı karşıya getirmek.

Burhanettin Duran, “Terör niye başladı? Kim başlattı? Bundaki suçlu kimdi?” sorularını değil “Kürt milliyetçileri ne istiyorlar?” sorusunu merkeze alarak terör olaylarını değerlendirmek gerektiğini belirtti.

Muhalefete çağrım: boğazını sıktığınız şeye iyi bakın, sakın AK Parti değil de Türkiye olmasın.

İkiyüzlülüğünüze çare olacaksa yere izmarit atın. Ben razıyım, yeter ki mayın döşemeyin, ambulanslara saldırmayın, karakol basmayın...

7 Haziran seçimleri sonrası "umut"lar suya düştü. "Yıkıcı ittifak"tan bir "restorasyon hükümeti" çıkmadı. Ama mücadele biter mi? Yeni bir seçim var. Değil mi ki "her seçim bir umut"tur.

Nebi Miş, Cumhuriyet Halk Partisi yöneticilerinin koalisyon masasına otururken “bir koalisyonun kurulacağı ve kendilerinin de hükümette olması gerektiği üzerinden pozisyon” belirlediklerine dikkat çekti.

Nebi Miş, koalisyon kurulduktan sonra devam eden süreçte aktörler arasında çıkacak bir krizin siyasi maliyetinin, erken seçimin maliyetinden daha fazla olacağını vurguladı.