Dış politikada bağımsızlık çizgisi ortaya çıktı. Türkiye artık bir büyük güç olmanın eşiğinde.

İran nükleer sorunu yeniden alevlenirken Türkiye’nin geçmiş tecrübelerden de ders çıkararak hassas bir denge politikası geliştirmesi gerekiyor.

Erken seçim yoğunluğu, Erdoğan'ın dış gezilerini etkilemedi. Cumhur ittifakını ocak ayında tamamlaması, planlanmış seyahatlere zaman ayırmayı mümkün kıldı.

4 Mart’ta gerçekleşen genel seçimlerin ardından İtalya’da nasıl bir siyasi tablo oluştu? Koalisyon senaryoları neler? Bu koalisyon senaryolarında politikaları hangi faktörler şekillendirecek?

Orta Doğu’da uzun yıllardır vekiller üzerinden yürütülen savaşlarda artık sona gelindiği ve bu vekillerin arkasındaki güçler arasında doğrudan çatışma riskinin arttığı epeydir konuşuluyor.

Seçme ve seçilme hakkı demokratik rejimlerin en temel özelliklerinden biridir. Seçimler öncesinde kampanya yapılması, seçmenin bilgilendirilmesi ve ikna edilmeye çalışılması da demokrasilerde siyasal hayatın doğal bir parçasıdır.

Birleşik Arap Emirlikleri’nin Afrika Boynuzu bölgesindeki ülkelerle yaşadığı gerginliklerin arkasında birkaç temel neden olduğu söylenebilir. Bunlardan ilki BAE’nin bu ülkelerin ulusal meşruiyetlerine önem vermemesidir. İkinci neden bu ülkelerin özellikle Türkiye, Rusya ve Çin gibi ülkelerle daha yakın ilişkiler geliştirmeye başlamasıdır.

Suudi Arabistan ve İsrail, başta Suriye olmak üzere ABD’nin Ortadoğu ajandasının ilk sıralarına İran meselesini yerleştirmenin peşinde. Öte yandan bu iki aktörün İran merkezli olarak Suriye meselesinde daha fazla inisiyatif alma ve çok daha müdahil bir politika yürütmeye başladıkları açıkça görülüyor. Suudi Arabistan, Trump yönetiminin maliyetlerin karşılanması talebine yeşil ışık yakarken sahada da olma tutumuna eviriliyor.